Ruim 80% van de vrouwen vindt het moederschap emotioneel zwaar

moederschap emotioneel zwaar

Dag en nacht oproepbaar, 7 dagen per week, geen recht op vakantiedagen… moeders doen het met liefde, wat niet weg neemt dat het wel behoorlijk zwaar kan zijn. Toch geven we dat niet graag toe aan de buitenwereld.

Uit onderzoek blijkt dat ruim 80% van de vrouwen het moederschap emotioneel zwaar vindt. En juist emoties kun je niet oplossen met denken!

Waarom maken we het zo ingewikkeld?

Als we brood willen kopen gaan we naar de bakker, als onze haren aan een knipbeurt toe zijn dan gaan we naar de kapper en als we niet lekker in ons vel zitten dan gaan we daar fijn alleen over zitten piekeren. Hoe fijn zou het zijn als het heel normaal is om je coach te bellen en een afspraak te maken, zodat je na een paar sessies weer helemaal lekker in je vel zit? Het kan, doe het dan ook!

De oplossing

Ik leer je hoe je jouw leven zo kunt organiseren, dat je in het hier en nu kunt leven én toch alle ballen in de lucht blijven.
Hoe je snel de juiste keuzes kunt maken met je intuïtie.
Hoe je via de Wet van de aantrekkingskracht jouw mooiste leven kunt creëren.
Hoe je kunt denken in oplossingen.

Naast het “opruimen” van emoties, kunnen we ook levensvragen als “Wie ben ik?”, “Wat wil ik?” en “Waar word ik gelukkig van?” tijdens een coaching sessie samen gaan beantwoorden. Ik help je de antwoorden in jezelf te vinden, om weer vanuit je essentie te gaan leven.

Zou jij willen ervaren wat een coaching voor jou kan betekenen? Vul dan nu het contactformulier in en ik neem zo snel mogelijk contact met je op!

Als je verder weg woont is een sessie per Skype ook mogelijk of je kunt kiezen voor online coaching in de DroomLeven Academie

Liefs, Sandra

Moederschap, de mooiste of zwaarste baan ter wereld?

moederschap

“Veel vrouwen durven niet toe te geven dat het moederschap hen zwaar valt” lees ik in de media. Hoe ervaar jij het moederschap? Is het de zwaarste baan ter wereld, de mooiste baan ter wereld of misschien wel een combinatie van beiden?

Afgelopen week bekeek ik de hilarische video “A tale of two brains” waar spottend het verschil tussen het brein van mannen en van vrouwen werd uitgelegd. Het leuke is, beide partijen lachen hard, kennelijk is het voor beide partijen herkenbaar én grappig.

De nothing box

Soms ben ik wel jaloers op die “nothing box” van mannen, die mijn man overduidelijk ook bezit. Hij zit er niet mee om op de trampoline in slaap te vallen als hij op de kinderen zou letten. Hij neemt het allemaal niet zo zwaar. Dan maar geen felicitatiekaart versturen. Een cadeautje vergeten mee te geven naar een feestje? Geef je het toch achteraf!

Ik roep vaak “Als jij alles zou moeten regelen, dan zou het echt een grote puinhoop worden, dan komt er nooit meer iemand ergens op tijd, zijn er geen cadeautjes voor jarigen, en ga zo maar door”. De vraag is of dat zo is én als dat al zo is, zou hij ermee zitten? Ik denk het niet.

Ik houd van orde en structuur, van helderheid en een goede organisatie. Mijn breinsnelweg maakt overuren. Werk, thuis, alles moet tot in de puntjes geregeld en georganiseerd zijn. En geeft dat streven naar perfectie ook voldoening? Eigenlijk niet, er is altijd wel iets dat beter kan of weer een nieuwe situatie om onder controle te krijgen.

Voor wie willen we eigenlijk perfect zijn?

Voor wie willen we eigenlijk perfect zijn? Voor onszelf of voor wat anderen van ons vinden? En wat wij denken dat anderen van ons denken, bedenken we weer zelf. Dat is confronterend hè?

Ik denk dat daar ook het probleem ligt, dat wij moeders het moederschap als zwaar ervaren. We nemen onszelf veel te serieus. Het moederschap is een leerschool. Fouten maken mag, het moet zelfs. Niemand is perfect en het leven is echt veel leuker als je van jezelf fouten mag maken.

Ik heb flink geleerd de afgelopen jaren, zowel in de praktijk als via de studies die ik gevolgd heb, en het gaat mij allemaal heel wat beter af. Ik vind het moederschap nog wel druk met drie kids en tegelijk ook helemaal fantastisch. Ik zou het niet willen missen! En mijn leerschool deel ik graag met jou in de DroomLeven Academie! Ik krijg er heel veel energie van om mijn kennis met andere moeders te delen.

Liefs, Sandra

De kaart is niet het gebied

de kaart is niet het gebied

Heb jij dat ook, dat je regelmatig in een strijd belandt met je kind? Eén van de vooronderstellingen van NLP is: de kaart is niet het gebied. Ik zal je uitleggen wat hiermee bedoeld wordt én hoe je met deze kennis strijd kunt voorkomen.

De wereld nemen we waar via onze zintuigen: zien, horen, voelen, ruiken en proeven. Meestal hebben we voorkeur voor één of twee van onze zintuigen. Daarom zien of horen we soms dingen die anderen niet gehoord of gezien hebben en andersom.

Ook onze overtuigingen filteren onze waarnemingen. Onze overtuigingen worden gecreëerd door onze ervaringen uit het verleden, onze herinneringen, onze opvoeding, enzovoort. Dit noemen we filters. Doordat we allemaal andere filters hebben, geven we ook allemaal een andere betekenis aan situaties. Onze betekenis (de kaart) is nooit gelijk aan de werkelijkheid (het gebied).

Zo ontstaat soms ook miscommunicatie of strijd met je kinderen.

Een voorbeeld over een situatie bij ons thuis

“Mag ik een toetje?” vraagt onze jongste dochter op zondagavond na het avondmaal. “Nee, vandaag niet, je hebt vanmiddag al taart gehad” antwoord ik. “Op zondag krijgen we ALTIJD een toetje!” roept dochterlief heel erg boos en verontwaardigd.

Wat er in dit voorbeeld gebeurt is dat we beiden andere filters gebruiken. Mijn dochter denkt “zondag is toetjesdag en het is zondag”. En wat gebeurt er bij mij? Ik denk aan het stuk chocoladetaart dat we vanmiddag bij de thee hebben gegeten, ik weet dat ze van teveel suiker slecht in slaap valt en nu nog een suikerrijk toetje lijkt mij niet handig en dus zeg ik nee.

Als we reageren vanuit onze eigen kaart van de wereld, dan komen er emoties op als boosheid, irritatie of verdriet. Onze dochter is verdrietig en boos, ze snapt niet waarom het deze dag geen toetjesdag is, terwijl het zondag is. Ik kan geïrriteerd denken “er is vandaag al genoeg gesnoept, het is ook nooit genoeg” en haar boos naar haar kamer sturen omdat ze ondankbaar is. Daarmee zal zij zich nog meer onbegrepen voelen en gaat nog een tandje harder huilen. En zo storten we ons in een strijd, omdat we elkaars kaart niet begrijpen.

Stem af op de juiste frequentie

Als je als ouder merkt dat je op een andere frequentie zit dan je kind, reageer dan niet vanuit jouw eigen emotie. Sta eerst even stil bij de kaart van jouw kind. Als je het gevoel van het kind erkent, dan is er ruimte voor een gesprek.

De verantwoordelijkheid voor afstemming ligt bij de ouder, kinderen kunnen dit nog niet overzien. Als je het gevoel van je kind erkent “Ik snap dat je helemaal gerekend hebt op een toetje, want het is zondag”, dan herkent het kind de situatie, zegt “inderdaad” en luistert naar jou.

Dan kun je dan vervolgen met jouw visie, jouw kaart van het gebied. “Als je teveel suiker eet, dan vind je het altijd heel moeilijk om in slaap te vallen. In de taart van vanmiddag zat heel veel suiker en in toetjes zit ook veel suiker. Daarom lijkt het mij geen goed idee vandaag een toetje te eten”. “Ik snap dat je teleurgesteld bent dat je nu geen toetje kunt eten. Volgende keer zal ik proberen eraan te denken om met je te overleggen of je liever taart of een toetje wilt”. Mijn dochter vind het nog steeds niet erg leuk, maar heeft nu wel begrip voor mijn visie.

Ook bij volwassenen

Dit geldt voor je kinderen, maar ook voor collega’s, vriendinnen, je partner. Als je merkt dat jullie niet op dezelfde frequentie zitten, neem dan even de tijd om de kaart van de ander te bekijken. Je zult merken als je inhaakt op de kaart van de ander, dat je veel meer kunt bereiken en wederzijds begrip krijgt.

In de online training de invloed van je omgeving, leer ik je hoe je via taal meer gedaan kunt krijgen van de mensen om je heen.

Liefs, Sandra

 

De schilden van de innerlijke familie

innerlijke familie

Een aantal maanden geleden kwam ik in aanraking met “de schilden van de innerlijke familie”. Deze zienswijze is voor mij heel verhelderend én herkenbaar! Het helpt je om zicht en grip te krijgen op zowel jouw eigen gedrag als dat van bijvoorbeeld je kinderen.

Elke persoon heeft zijn eigen innerlijke familie: een innerlijke man, vrouw, jongen en meisje. Dit zijn alle facetten van je persoonlijkheid. Als je goed om kunt gaan met jouw innerlijke familie en die van anderen, begrijp (en verander!) je jezelf en anderen veel makkelijker.

Arienne Klijn heeft hier een mooi boek over geschreven “Maak kennis met je innerlijke familie”, haar inspiratie voor het schildenmodel heeft ze gekregen van de indianen.

Voorbeelden van eigenschappen van de familieleden:

Pluspunten Schaduwkanten
Jongetje Speels
Geen tijdsbesef
Impulsief
Avontuurlijk
Vrolijk
Beweeglijk
Vindingrijk
Enthousiast
Stoer
Durfal
Leergierig
Verongelijkt
Opschepper
Brutaal
Dwars
Ongeduldig
Pesterig
Spijbelaar
Driftig
Vandaal
Grenzeloos
Meisje Verbinding zoekend
Trouw
Volgzaam
Vol vertrouwen
Open en ontvankelijke
Gevoelig
Ontspannen
Puur
(hoog)sensitief
Erbij willen horen
Oprecht
Dromend
Overgevoelig
Onzeker
Gespannen
Naïef
Claimend
Prinses op de erwt
Eenzaam
Jaloers
Wantrouwend
Melodramatisch
Teleurgesteld
Angstig
Man Daadkrachtig
Recht voor zijn raap
Koersvast
Resultaatgericht
Analytisch
Besluitvaardig
Helder
Handen uit de mouwen
Oplossingsgericht
Grenzen stellen
Perfectionist
Keihard
Veroordelend
Patser
Stijfkop
Tiran
Held op sokken
Luchtkastelen
Onvermurwbaar
Vrouw Realistisch
Wijs
Verzorgend
Praktisch
Accepterend
Intuïtief
Zeker
Geduldig
Troost en veiligheid bieden
Zwaarmoedig
Verstikkend
Verslaafd
Deprimerend
Wraakzuchtig
Verwaarlozend
Haatdragend

Als je weet welk schild naar voor staat, weet je ook hoe je weer balans kunt krijgen.

Als je kind de kamer door stuitert, dan is het innerlijk jongetje actief. Innerlijke jongetjes zijn namelijk beweeglijk, speels en avontuurlijk. Het is belangrijk om de innerlijke familie van jouw kind te observeren om te weten hoe je het beste kunt reageren, dus welk schild je zelf het beste in kunt zetten. Zit er achter het stuiterende jongetje misschien een huilend meisje, omdat je kind zenuwachtig is voor het schoolreisje? In dat geval voelt het kind zich onbegrepen als jouw innerlijke man alleen maar grenzen gaat stellen, veel effectiever is het om jouw innerlijke vrouw eerst in te zetten “je vindt het spannend hè, dat je morgen op schoolreisje gaat?”. Dan voelt het innerlijk meisje van jouw kind zich begrepen en pas dan is er ruimte om tot rust te komen en indien nodig alsnog grenzen te stellen met jouw innerlijke man.

Is het innerlijk jongetje zonder achterliggende reden gewoonweg aan het door denderen in zijn enthousiasme, dan is het inzetten van jouw innerlijke man een goed idee. Grenzen stellen door te benoemen wat je ziet “Stop! Ik zie de autootjes hier door de kamer vliegen” en dan het gewenste gedrag benoemen “autootjes horen op de wielen op de grond te rijden”. Met deze manier van communiceren combineer je de innerlijke familie en effectieve communicatie.

Als je als ouder goed om kunt gaan met jouw innerlijke familie dan zorgt dit voor innerlijke groei en het verbeteren van relaties. Relaties zowel met jouw kinderen, als vriendschappen en collega’s.

Hoe werkt dit voor kinderen?

Voor kinderen werkt het vaak niet om innerlijke jongetjes en meisjes te benoemen. Een jongetje waarbij je zegt dat het innerlijk meisje verdrietig is, kan boos worden. Meisjes zijn namelijk stom. Als je het systeem van de innerlijke familie helemaal begrijpt en toe kunt passen, kan het fijn zijn om de dieren van de axenroos te gebruiken voor de communicatie naar je kind toe.

Bestel het boek “Maak kennis met de innerlijke familie” voor EUR 17,50

boek innerlijke familie