Ben ik hooggevoelig oftewel een HSP’er?

hooggevoeligheid

Hoe weet ik of ik hooggevoelig ben? Dat is een vraag die ik heel regelmatig krijg.

Het lijkt dan een beetje alsof hooggevoeligheid een aandoening is, iets dat we willen labelen. Ik voel weerstand tegen labels, maar tegelijk weet ik ook dat het makkelijk kan zijn iets een naam te kunnen geven (of is het de schuld geven?).

Na een test, een vaststelling van een label, gaan er soms deuren voor je open, die anders gesloten zouden blijven. Zoals bijvoorbeeld bij onze middelste en jongste dochter. Die MOESTEN getest worden op hoogbegaafdheid om passend onderwijs te kunnen krijgen. Geen test, geen toelating. En dus zijn ze getest.

Maar voor hooggevoeligheid is dat niet van toepassing. Niet elk hooggevoelig persoon heeft ook dezelfde kenmerken. Voor mij gaat het erom welk deel van de gevoeligheid je WEL herkent en HOE je daar mee om kunt gaan.

Onderzoek naar hooggevoeligheid

Dokter Elaine Aron heeft jaren lang studie gedaan naar hooggevoeligheid en heeft vast gesteld dat 20% van de bevolking hooggevoelig is. Dat is maar liefst 1 op de 5 personen!

Ook heeft zij vast gesteld dat er binnen hooggevoeligheid veel verschillende soorten gevoeligheid zijn. De één is heel gevoelig voor geuren, de ander voor stemmingen of voor geluid.

Hoog sensitieve personen zijn vaak extra gevoelig voor:

  • Voedsel, zowel de smaak als de structuur
  • Geuren
  • Geluid
  • Licht
  • Kriebelende kleding, naden in sokken, merkjes in de kleding die op de huid komen.
  • stemmingen en emoties van mensen in hun omgeving
  • sferen in ruimtes en gebouwen

Ik heb drie hooggevoelige dochters en het leuke is dat ze alle drie een ander kenmerk hebben dat er uit springt. Voor de jongste is dat absoluut de gevoeligheid in de mond, ze heeft heel veel moeite met gecombineerde smaken en sommige structuren van eten. Ze lust geen enkele combinatie van smaken, geen ovenschotel met verschillende groenten en saus door elkaar, maar ook geen slagroomtaart met een combinatie van cake, slagroom en jam. DAN weet ik dat ze zich niet aanstelt, want welk kind lust er nou geen taart en pizza en ga zo maar door. Dan WEET ik dat ze echt gevoelig is in de mond.

Onze middelste wordt helemaal GEK van naadjes en merkjes in haar kleding. Op het moment dat ze op het toilet stiekem haar onderbroek en legging binnenstebuiten keert en zo aan doet, om de naadjes maar niet te hoeven voelen, dan weet ik dat ze niet overdrijft. Ze loopt nog liever voor gek met haar kleding binnenstebuiten dan dat ze die naadjes moet voelen.

Dit zijn de twee sterkste kenmerken, ik herken er bij hun wel meer, maar lang niet alles. Moet ik dan twijfelen of ze wel hooggevoelig zijn? Omdat ze niet ALLE kenmerken hebben? Nee, natuurlijk niet. Je HOEFT niet ALLE kenmerken te hebben om hooggevoelig te zijn.

Leren omgaan met gevoeligheid

Ik ga ze ook echt niet de hele dag pamperen met “tja, dat komt door je gevoeligheid”. Nee, ik LEER ze om te gaan met hun gevoeligheid. Ik vertel ze hoe je boze cadeautjes bij anderen kunt laten, dat je niet alles aan hoeft te pakken. Ik vertel ze over grenzen bij zichzelf en bij anderen. Ik leer ze aarden, ik leer ze naar binnen keren en VOELEN wat van hen is, wat zij echt willen en wat zij echt voelen.

Het gaat om het leren omgaan met je gevoeligheden en dan is het helemaal niet belangrijk om een stempel “hooggevoelig” te krijgen.

Dankzij de gevoeligheden bij mijn kinderen, ben ik mijn eigen gevoeligheid gaan ontdekken. Ik heb mij altijd ANDERS gevoeld dan anderen en natuurlijk vind ik het dan fijn om te lezen dat dit bij mijn gevoeligheid hoort. Dat heel veel hsp’ers zich anders en onbegrepen voelen. De herkenning is fijn en er zijn voor mijzelf heel veel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen. Voor mij is er dusdanig veel herkenning dat ik DURF te zeggen “ik ben hooggevoelig”.

Maar dat is dus iets dat ik ZELF bepaal. Er is geen ziekenhuistest die het vast stelt, sterker nog er is helemaal geen wetenschappelijk erkende test die dit vast stelt.

Kun je het bewijzen?

Via een MRI scan kun je vast stellen dat de prikkelverwerking van hooggevoelige mensen anders is. De universiteit van Tilburg heeft een onderzoek gedaan en mensen daadwerkelijk door de MRI scan gehaald. Daarmee hebben ze BEWEZEN dat het cijfer, de bewering ‘20% van de bevolking is hooggevoelig’ klopt.

Maar er is geen enkele zorgverzekeraar die op dit moment een MRI scan vergoed om vast te stellen of je hooggevoelig bent… En dus bepaal JIJ hoeveel je herkent in de kenmerken van hooggevoeligheid en kun jij VOELEN of je een klik voelt met hooggevoeligheid, hoeveel je ervan herkent.

Meer informatie

Als je meer wilt weten over wat hooggevoeligheid is én tips wilt krijgen hoe je hiermee om kunt gaan, dit vertel ik je allemaal in de online training omgaan met hooggevoeligheid!

Liefs, Sandra

Hooggevoelig en grenzen stellen – 5 tips

hooggevoelig en grenzen

Ben jij hooggevoelig? Dan vind je het waarschijnlijk heel erg lastig om grenzen te stellen. En de kans is heel groot dat je sneller moe en overprikkeld bent.

Landelijk kampt 1 op de 5 Nederlanders met een burn out of herstelt daarvan, onder hooggevoeligen is dit percentage flink hoger! De grootste oorzaak hiervan is dat hooggevoeligen slecht hun grenzen aan geven.

Waarom is het voor hooggevoelige mensen zo moeilijk om grenzen te stellen?

Als hooggevoelige is het zo lastig om grenzen te stellen, doordat je veel beter afgestemd bent op de emoties van anderen. Jij voelt haarfijn aan hoe de ander zich voelt én je voelt aan hoe de ander zich zal voelen als jij nee zegt. Als je teleurstelling bij de ander voelt, dan komt dat heel intens bij jou binnen.

Die emotie van de ander komt zó intens binnen dat je vaak niet meer kunt onderscheiden wat van jou is en wat van de ander. Ineens zit jij met een rotgevoel en de verbinding met jezelf is op dat moment helemaal weg.

Want hooggevoeligen voelen heel veel, maar denken ook heel veel. Hooggevoeligen piekeren vaak heel wat af. En piekeren is net als schommelen, het houdt je bezig, maar je komt niet van je plaats.

Daarnaast zijn hooggevoeligen er een kei in om zich aan te passen. Als hooggevoelige heb ik mij altijd anders gevoeld dan anderen. Herken jij dit ook? En doordat jij je anders voelt kies je er vaak automatisch voor om je aan te passen aan de omgeving. Als hooggevoelige voel jij je waarschijnlijk erg verantwoordelijk voor anderen en voor de wereld om je heen, waardoor je veel vaker ja zegt dan goed voor je is.

Hoe kun je leren om grenzen te stellen?

1) Bescherm jouw energie

Als hooggevoelige voel jij heel veel en dat komt door energie. Alles om ons heen bestaat uit energie, alle mensen, dieren, bomen, alles is energie.

Je kunt jouw energie beschermen in twee stappen. Stap 1 is ‘zorg dat je geaard bent’. Als je niet weet hoe je dit doet, dan raad ik je aan het artikel Leer aarden en centreren te lezen. Stap 2 is ‘visualiseer een witte koepel om je heen’. In die koepel zit jouw veilige en warme energie. Alleen maar liefde kan in deze koepel komen, alle andere (negatieve energie) blijft buiten de koepel. Jouw intentie is genoeg, je hoeft er niet hard voor te werken.

2) Maak onderscheid tussen wat van jou is en wat van de ander

Als je leert voelen wat van jou is en wat van de ander, dan kun je er bewust voor kiezen om emoties niet meer over te nemen.

Intenties bestaan ook uit energie. Herkenning en de intentie om afstand te nemen is genoeg. Als jij herkent dat de energie van de ander jou raakt en je denkt alleen “dit hoort bij jou” en met je intentie geef je die energie terug, dan voel je direct verschil. Probeer het maar eens! Dit heeft oefening nodig. Het is net als leren piano spelen. Als jij besluit om te leren pianospelen, dan ga je op les en moet je regelmatig oefenen. En na een aantal weken kun je voor het eerste een liedje spelen. Voelen wat van jou is en wat van de ander heeft ook oefening nodig, geef jezelf die tijd.

3) Neem rust momenten

Doordat er veel meer prikkels bij je binnen komen, heb je ook meer herstel momenten nodig. Nu is het vaak heel erg moeilijk om de dag minder vol te plannen, omdat je nu eenmaal veel ballen hoog te houden hebt. Toch is het wel belangrijk om in dit drukke schema rustmomenten in te bouwen. Ik grap altijd dat het toilet mijn favoriete plek is. Hier kan ik even tot rust komen en even snel een oefening doen om prikkels kwijt te raken.

4) Communiceer in ik-boodschappen

Door te praten in ik-boodschappen houd je het bij jezelf en zal een ander zich niet aangevallen voelen. Ik-boodschappen beginnen met bijvoorbeeld “ik hoor”, “ik denk” of “ik merk”. Bijvoorbeeld “ik hoor dat je graag mijn hulp wilt” en “ik merk dat ik onrustig wordt van het idee om….” Maar ook “ik ben teleurgesteld dat er niet opgeruimd is, want ik merk dat ik er onrustig van wordt en na een drukke dag nu niet lekker kan gaan zitten”.

5) Respect voor jezelf en voor de ander

We vinden het zo moeilijk om onze grenzen aan te geven, omdat we graag aardig gevonden willen worden of gerespecteerd willen worden. We zijn bang dat de ander ons niet meer aardig vindt, niet meer respecteert of commentaar geeft. Het niet aangeven van grenzen heeft alles met angst te maken. Iedereen wil nu eenmaal graag aardig gevonden worden.

Het gekke is dat in de praktijk juiste de mensen die goed en duidelijk hun grenzen aan kunnen geven, juist MEER:

  • aanzien genieten
  • aardig gevonden worden
  • gerespecteerd worden

In de live training Grenzen voelen, stellen en bewaken besteed ik een hele dag aan grenzen stellen. Je leert er onder andere het 3 stappenplan om te leren ontdekken of je ergens ja of nee op wilt zeggen. Bijvoorbeeld je wordt gevraagd te helpen met het organiseren van een reünie. Of een collega vraagt je een dossier over te nemen. Hoe ontdek je of je dit wel of niet zou moeten doen? Het drie stappenplan maakt het helder voor je, zodat je geen JA meer zegt als je NEE voelt.

Liefs,