Heb jij dat ook, dat je regelmatig in een strijd belandt met je kind? Eén van de vooronderstellingen van NLP is: de kaart is niet het gebied. Ik zal je uitleggen wat hiermee bedoeld wordt én hoe je met deze kennis strijd kunt voorkomen.
De wereld nemen we waar via onze zintuigen: zien, horen, voelen, ruiken en proeven. Meestal hebben we voorkeur voor één of twee van onze zintuigen. Daarom zien of horen we soms dingen die anderen niet gehoord of gezien hebben en andersom.
Ook onze overtuigingen filteren onze waarnemingen. Onze overtuigingen worden gecreëerd door onze ervaringen uit het verleden, onze herinneringen, onze opvoeding, enzovoort. Dit noemen we filters. Doordat we allemaal andere filters hebben, geven we ook allemaal een andere betekenis aan situaties. Onze betekenis (de kaart) is nooit gelijk aan de werkelijkheid (het gebied).
Zo ontstaat soms ook miscommunicatie of strijd met je kinderen.
Een voorbeeld over een situatie bij ons thuis
“Mag ik een toetje?” vraagt onze jongste dochter op zondagavond na het avondmaal. “Nee, vandaag niet, je hebt vanmiddag al taart gehad” antwoord ik. “Op zondag krijgen we ALTIJD een toetje!” roept dochterlief heel erg boos en verontwaardigd.
Wat er in dit voorbeeld gebeurt is dat we beiden andere filters gebruiken. Mijn dochter denkt “zondag is toetjesdag en het is zondag”. En wat gebeurt er bij mij? Ik denk aan het stuk chocoladetaart dat we vanmiddag bij de thee hebben gegeten, ik weet dat ze van teveel suiker slecht in slaap valt en nu nog een suikerrijk toetje lijkt mij niet handig en dus zeg ik nee.
Als we reageren vanuit onze eigen kaart van de wereld, dan komen er emoties op als boosheid, irritatie of verdriet. Onze dochter is verdrietig en boos, ze snapt niet waarom het deze dag geen toetjesdag is, terwijl het zondag is. Ik kan geïrriteerd denken “er is vandaag al genoeg gesnoept, het is ook nooit genoeg” en haar boos naar haar kamer sturen omdat ze ondankbaar is. Daarmee zal zij zich nog meer onbegrepen voelen en gaat nog een tandje harder huilen. En zo storten we ons in een strijd, omdat we elkaars kaart niet begrijpen.
Stem af op de juiste frequentie
Als je als ouder merkt dat je op een andere frequentie zit dan je kind, reageer dan niet vanuit jouw eigen emotie. Sta eerst even stil bij de kaart van jouw kind. Als je het gevoel van het kind erkent, dan is er ruimte voor een gesprek.
De verantwoordelijkheid voor afstemming ligt bij de ouder, kinderen kunnen dit nog niet overzien. Als je het gevoel van je kind erkent “Ik snap dat je helemaal gerekend hebt op een toetje, want het is zondag”, dan herkent het kind de situatie, zegt “inderdaad” en luistert naar jou.
Dan kun je dan vervolgen met jouw visie, jouw kaart van het gebied. “Als je teveel suiker eet, dan vind je het altijd heel moeilijk om in slaap te vallen. In de taart van vanmiddag zat heel veel suiker en in toetjes zit ook veel suiker. Daarom lijkt het mij geen goed idee vandaag een toetje te eten”. “Ik snap dat je teleurgesteld bent dat je nu geen toetje kunt eten. Volgende keer zal ik proberen eraan te denken om met je te overleggen of je liever taart of een toetje wilt”. Mijn dochter vind het nog steeds niet erg leuk, maar heeft nu wel begrip voor mijn visie.
Ook bij volwassenen
Dit geldt voor je kinderen, maar ook voor collega’s, vriendinnen, je partner. Als je merkt dat jullie niet op dezelfde frequentie zitten, neem dan even de tijd om de kaart van de ander te bekijken. Je zult merken als je inhaakt op de kaart van de ander, dat je veel meer kunt bereiken en wederzijds begrip krijgt.
In de online training de invloed van je omgeving, leer ik je hoe je via taal meer gedaan kunt krijgen van de mensen om je heen.
Liefs, Sandra
